Tuesday, January 3, 2012

မွတပါးအျခားမရွိၿပီ

ဗုဒ္ၶဂုဏ္ေတာ္မ်ား ပြားမ်ားပါ
        ဗုဒ္ၶဂုဏ္ေတာ္မ်ား ပြားမ်ားၾကေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္တုိ႔သည္ အက်ဳိး တရား(၂)ပါးရရွိႏုိင္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒ္ၶဂုဏ္ေတာ္ကို ေန႔စဥ္ေန႔တုိင္း၊ ေသသည့္တုိင္ေအာင္ ပြားမ်ားပါ။
(၁)    စိတ္ၾကည္လင္ျခင္း အက်ဳိး။
(၂)    ခ်မ္းသာစြာ ၀ိပႆနာ႐ႈရျခင္းအက်ဳိး၊။
ဗုဒ္ၶ၏ ဂုဏ္ေတာ္(၉)ပါးတို႔မွာ
(၁)    အရဟံ    - ကိေလသာရန္သူတို႔ကုိ သတ္ေတာ္မူေသာ                   ျမတ္စြာဘုရားပါတကား။
““ေဘးရန္ အႏ္ၲရာယ္ကင္းျခင္းအက်ဳိးရတယ္။””
(၂)    သမ္ၼာသမ္ၺဳေဒ္ၶါ- အလံုးစံုေသာတရားတုိ႔ကို မေဖာက္မျပန္၊ ကိုယ္ေတာ္တုိင္သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားပါ တကား။
““ခက္ခဲနက္နဲ၍ သူတပါးတုိ႔ သိႏိုင္ခဲေသာအရာကို
 သိႏိုင္ျခင္းအက်ဳိးရတယ္။””
(၃)    ၀ိဇ္ၨာစရဏ သမ္ၸေႏ္ၷာ - ၀ိဇ္ၨာသံုးပါး၊ ၀ိဇ္ၨာရွစ္ပါး၊ စရဏ တဆယ့္ငါးပါးတုိ႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္ မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားပါတကား။
““(သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ) ျပည့္စံုျခင္းအက်ဳိးရတယ္””
(၄)    သုဂေတာ    - ေကာင္းေသာစကားကို ဆုိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားပါတကား။    
““စကားေျပာရာတြင္ ေအာင္ျမင္ျခင္းအက်ဳိး၊ ခရီးသြားရာ၌ အႏ္ၲရာယ္ကင္းျခင္းအက်ဳိးရတယ္။””
(၅)    ေလာက၀ိဒူ    - ေလာကသံုးပါးကို သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားပါတကား။
    ““ေလာကီေရးရာ၊ သိဖြယ္ရာတုိ႔ကို၊ မွန္ကန္စြာအျမန္သိျခင္း အက်ဳိးရတယ္။””
(၆)    အႏုတ္ၱေရာ ပုရိသဒမ္ၼသာရတိ - လူနတ္တိရစာ္ၦန္တို႔ကို
                ယဥ္ေက်းေအာင္ဆံုးမေတာ္မူေသာ                      ျမတ္စြာဘုရား ပါတကား။
    ““ဆံုးမစကားေျပာရာ၌ေကာင္းစြာနားေထာင္ျခင္း၊ လိုက္နာျခင္းအက်ဳိးရတယ္။””
(၇)    သတ္ၱာေဒ၀မႏုႆနံ - နတ္လူတုိ႔၏ ဆရာျဖစ္ေတာ္မူေသာ                       ျမတ္စြာဘုရားပါတကား။
    ““သူတပါးတို႔အား အတတ္ပညာေပးေသာအခါ လ်င္ျမန္စြာတတ္ေျမာက္ျခင္းအက်ဳိးရတယ္။””
(၈)    ဗုေဒ္ၶါ - သစ္ၥာ (၄)ပါးကို ကုိယ္ေတာ္တိုင္သိ၍၊ သူတပါးတို႔                ကိုလည္း သိေစေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားပါတကား။
    ““စာေပ၊က်မ္းဂန္သင္အံက်က္မွတ္ေသာအခါ လ်င္ျမန္စြာတတ္ေျမာက္ျခင္းအက်ဳိးရတယ္။””
(၉)    ဘဂ၀ါ - ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာ                  ဘုရားပါတကား။
    ““မိမိ၏အက်ဳိးႏွင့္ သူတပါးအက်ဳိးကို ေတာင့္တသည့္အတုိင္း ျပည့္စံုေစျခင္းအက်ဳိးရတယ္။””

ဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂ











““သာယာေအးခ်မ္းေသာအိမ္ေထာင္စုုမ်ားအျဖစ္
ေရာက္ရွိႏိုင္ရန္””
(၁)    ေကာင္းတာကုိလုပ္ဖုိ႔ အတင္းအက်ပ္ေျပာေနသည္ထက္ မိဘကုိယ္တုိင္က ေကာင္းတာေတြခ်ည္းလုပ္ျပပါ။ မိဘလုပ္သလုိ သားသမီးမ်ားက လုိက္လုပ္ပါလိမ့္မည္။
(၂)    သားသမီးမ်ားကို ေက်ာင္းထား၊ ထမင္းေကၽြးထား႐ုံႏွင့္ မိဘ၀တ္ၱရားမေက်ပါ။ ေကာင္းေသာလမ္း၊ ေကာင္းေသာ မိတ္ေဆြ အသုိင္းအ၀ုိင္းႏွင့္ ထိေတြ႕ေအာင္ မိဘကလမ္းစရွာ၍၊ ဒုက္ၡေရာက္မွ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္တာမ်ဳိး မလုပ္သင့္ပါ။
(၃)    ျပစ္တင္ေ၀ဖန္၊ ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ်သည့္အက်င့္သည္ ““ မေကာင္းေသာ စ႐ုိက္ ”” ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိဘကိုယ္တုိင္ကလက္ခံၿပီး သားသမီး ေတြကို ဤစ႐ိုက္မ်ဳိး၊ ဤစိတ္မ်ဳိးမရွိေအာင္ သြန္သင္ေပး ရပါမည္။
(၄)    တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္းက၊ တအိမ္ေထာင္လံုးကို၊ အာဏာ ယူဆံုးျဖတ္ၿပီး၊ မိမိ၏စိတ္ႀကိဳက္ကိုသာ၊ တအိမ္သားလံုးက လိုက္နာရလွ်င္၊ တခ်က္မွားသည္ႏွင့္ တအိမ္လံုးဒုက္ၡေရာက္ မည္သာ ျဖစ္သည္။
(၅)    မိဘတုိင္း အျမဲမမွန္ပါ။ အခ်ဳိ႕သားသမီးမ်ားမွာ မိဘမ်ားထက္ ေကာင္းေသာအက်င့္မ်ား၊ စိတ္ထားေကာင္းမ်ားရွိသည္ဟု မိဘတုိင္းက လက္ခံသင့္ပါသည္။ ငါမိဘ၊ ငါေျပာသမွ်မွန္သည္ဟု၊ တယူသန္စိတ္မရွိသင့္ပါ။
(၆)    သားသမီးမ်ားကိုအားေပးပါ။ အျပစ္မတင္ပါႏွင့္။ တစ္ေယာက္၏ မေကာင္းအတင္းကို၊ ေနာက္သားသမီးမ်ားကိုမေျပာပါႏွင့္။ မွ်တစြာေျပာဆုိအုပ္ခ်ဳပ္ပါ။
(၇)    မိသားစုေနေသာ အိမ္သည္ ေပ်ာ္စရာေကာင္း၍ သားသမီးတို႔ ေနခ်င္ေသာ အိမ္ျဖစ္ပါေစ၊ အိမ္မွာ သားသမီးေတြမ်ားေနလွ်င္ အႏ္ၲရာယ္ကင္းၿပီး၊ အားလံုးစိတ္ခ်မ္းသာပါမည္။
(၈)    မိဘလုပ္သူက သားသမီးေတြကို တန္းတူထား၍ ဆက္ဆံပါ။ စိတ္ေကာက္၊ စိတ္ဆိုးျခင္းမ်ိဳးမရွိသင့္ပါ။ သူတို႔ေလးေတြ၏ ၪာဏ္ႏွင့္ အေတြးအေခၚက မိမိ(မိဘ)ေတြးသလို အသိစိတ္သာ ရွိလွ်င္၊ ဘယ္မွာ အမွားလုပ္ပါမည္နည္း။ သူတို႔ေနရာကေန၍ တြက္ပါ။ စဥ္းစားပါ။
(၉)    အမွားဆိုသည္မွာ လူတိုင္းတြင္ရွိခဲ့သည္။ သူမ်ားအမွား၊ သူမ်ားအျပစ္ကို ကိုယ္ကေမ့ႏိုင္၊ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္မွ တဖန္ျပန္လည္၍ အဆင္ေျပစြာ ဆက္ဆံႏိုင္မည္။ ထိုင္ေ၀ဖန္၊ ထိုင္ခန္႔မွန္းေနသေရြ႕ ဘယ္ေတာ့မွ်ေျပလည္မည္မဟုတ္ပါ။
(၁၀)    သာသမီးကိုတကယ္ခ်စ္ေသာမိဘတိုင္းသည္ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ရမည္။ လူေတြ႕တိုင္း သားသမီးမ်ား၏ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ကို တဖြဖြ မေျပာသင့္ပါ။ တကယ္ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ရွိေနရင္ေတာင္မွ ဖံုးဖိထားရမည္။ တကယ့္ အဆင့္အတန္းရွိေသာ မိဘမ်ားသည္ ကိုယ့္သားသမီး မေကာင္း ေၾကာင္းတျခားလူကို ဘယ္ေတာ့မွ တရားလြန္မေျပာပါ။ မိမိကိုယ္တိုင္ သားသမီးမ်ားမေကာင္း ေၾကာင္းေျပာလွ်င္ကား၊ အျခားသူက ဘယ္ေလာက္ေျပာ မည္ဆိုသည္မွန္းၾကည့္ပါ။

ဂဂဂဂဂဂဂဂဂဂ















““သမီးတုိ႔အတြက္ ေဖ့စကား””
        သမီးႏွစ္ေယာက္၊ မစုိး၊ မအိ
        ဆံုးမသင့္သည္၊ ခ်ိန္တန္ၿပီဟု
        အလိုမလိုက္၊ ေမတ္ၱာပိုက္ကာ
        သာမႈနာမႈ၊ ေရွ႕မ႐ႈဘဲ
        အျမဲဆံုးမ၊ သြန္သင္ျပလာ
        ဖေမတ္ၱာကို၊ စိတ္မွာၿငိဳျငင္
        ျပစ္မျမင္ႏွင့္။
        ဆံုးမတတ္သူ၊ ထိုသည့္လူကို
        သူေတာ္အမ်ား၊ ျမတ္တရားျဖင့္
        ေလးစားၾကည္ၫို၊ ခ်စ္အားပိုလွ်က္
        ႏွစ္သက္လိုလား၊ အေရးထားေၾကာင္း
        ဘုရားေဟာမွာရွိခဲ့၏။
        သူေတာ္မဟုတ္၊ စိတ္ထားယုတ္သူ
        ထုိသည္လူကား၊ ေလးစားမႈကင္း
        ၾကည္ၫိုရင္းစြဲ၊ မရွိဘဲလွ်က္
        ႏွစ္သက္မႈမျပ၊ ဆံုးမတတ္သူ
- ၁ -- ၂ -- ၄ -- ၅ -- ၆ -- ၇ -- ၈ -- ၃ -

0 comments: